Speltherapie is een vorm van kindertherapie/psychotherapie. Deze therapie sluit aan bij de belevingswereld van het kind, doordat gebruik wordt gemaakt van de creatieve inslag die het kind van nature heeft. In het spel kan het kind zichzelf zijn. Een kind kan nog niet als een volwassene praten over gevoelens als angst, boosheid en verdriet. Het uitdrukken van gevoelens gebeurt door spel of andere creatieve uitingsvormen. In de veilige omgeving van de spelkamer kan het spel een hulpmiddel zijn om verwarrende gevoelens van verdriet, angst en boosheid opnieuw te beleven, en te herkaderen. Op deze manier kan het kind zich bevrijden van groeibelemmerende ervaringen.

Door het samenspel met de therapeut kan het kind nieuwe ervaringen opdoen, die hem/haar helpen het leven beter aan te kunnen. Tijdens mijn opleiding heb ik mij verder mogen bekwamen in cliënt-centered speltherapie. Dat houdt in dat ik, als therapeut, afstem op het kind, het volg en empathisch reageer. Van daaruit mag ik duidelijkheid bieden, eerlijk en echt zijn. Ik wil proberen een veilige omgeving en sfeer te creëren. Het kind staat centraal en mag zich onvoorwaardelijk geaccepteerd weten en voelen. Niets is raar of onbespreekbaar. Het kind mag zijn wie het is, zoals God het heeft gemaakt.